Brandweerinzet uit de kat-egorie 'oké, doei!'
Zoetermeer - Het fijne van hulp verlenen aan hen in nood is dat je de persoon of het dier in kwestie verder onheil kunt besparen.
Het bedankje en de dankbaarheid achteraf werken dan als de spreekwoordelijke kers op de taart!
Sommigen kunnen die hulp echter moeilijk waarderen. Vooral bij de inzet voor dieren blijkt keer op keer dat het 'lijdend voorwerp' eigenlijk helemaal niet zo blij is met zijn of haar 'redders'.
Een katje dat vanmiddag ogenschijnlijk hulpeloos vast zat in een dakgoot van woningen aan de Hippodamusruimte was daar een 'sprekend' voorbeeld van. Voorbijgangers hadden het beestje opgemerkt, dat klaaglijk in de dakgoot zat te miauwen. Vanuit het devies 'de brandweer is er voor mens én dier' werd niet kinderachtig gedaan en werd de hoogwerker op het dier in nood afgestuurd.
De hoogwerker werd opgesteld en alles werd in stelling gebracht om het bange katje uit zijn penibele situatie te bevrijden. Plots verscheen daar enkele meters onder het dak een andere kat die zijn 'collega' in de dakgoot iets toe leek te fluisteren. Wat dat was daar zullen wij nooit achter komen, maar zodra het bakje van de hoogwerker dichterbij kwam, raakte het katje in de dakgoot helemaal in paniek en maakte deze dat ie wegkwam.
Waar het beestje eerst nog blijk gaf van een ernstige mate van hoogtevrees, sprong het beestje nu met ware doodsverachting naar beneden en omdat ie netjes op vier poten landde, eindigde dit incident niet in een kat-astrofe! Het beestje rende weg en liet zijn redders vertwijfeld achter.
En de brandweermensen: die zagen het allemaal aan en schudden meewarig het hoofd. En mompelden stilletjes iets als 'dat hadden we van tevoren nog wel kunnen voorspellen'.
Foto's: Martin van Oostveen
