Politie Haaglanden heeft onlangs twee nieuwe bussen in gebruik genomen ten behoeve van de VOA. De bussen zijn
van het merk Mercedes, type Sprinter en zijn identiek aan elkaar. Zij dienen ter vervanging van de oude Volkwagen bussen.
Aangezien het korps Haaglanden ook nog een oudere Mercedes Sprinter heeft rijden, beschikt zij nu over drie inzetbare VOA-bussen.
De nieuwe voertuigen zijn voorzien van blauwe zwaailichten en de nieuwe tweetonige sirene. Ook zijn de bussen uitgevoerd met een luchtgeveerde dubbelas-systeem, waardoor de voertuigen een stuk stabieler op de weg liggen. Tevens zijn de voertuigen uitgerust met een uitschuifbare pompmast, die een maximale werkhoogte van 7 meter kan bereiken. De voertuigen zijn bedoeld om met een gewoon ‘B’ rijbewijs gereden te worden.
De VOA-medewerkers zijn erg blij met de komst van de lucht aangedreven pompmast. Voorheen moesten zij de overzichtsfoto’s maken vanaf een speciaal op de voertuigen gemonteerde dakconstructie. Niet alleen ten tijde van zonneschijn, maar ook bij regen en wind. Dat het nemen van foto’s dan een hachelijke onderneming was, behoeft geen verdere uitleg.
Met de aangescherpte ARBO-regelgeving in gedachten is het dus nu mogelijk geworden om overzichtsfoto’s ‘vanaf hoogte’ vanuit het voertuig te nemen.
Met de pompmast wordt een grotere hoogte bereikt. Dat betekent ook dat de foto minder ‘onthoekt‘ hoeft te worden.
In het voertuig bevindt zich een afstandsbediening, waarmee de pompmast niet alleen in en uit kan worden geschoven, maar ook naar links en naar rechts gedraaid kan worden en zelf naar boven en naar beneden gekanteld kan worden. Tevens kan er met de afstandsbediening in- en uit worden gezoomd.
Op een computerbeeldscherm kunnen de beelden van de camera als ‘live-stream’ gevolgd worden. Zo kan de desbetreffende VOA-medewerker dus vanuit het voertuig de camera positioneren, de foto’s maken en tegelijk beoordelen of de foto’s het gewenste resultaat laten zien.
De camera in de kop van de mast is een gewone digitale fotocamera uit de Canon G-serie; bijvoorbeeld een G10 of G11. In de praktijk gaat deze nogal eens kapot doordat zij (ondanks de behuizing) bijvoorbeeld nat worden, maar de camera is makkelijk te verwisselen.
Door de lage prijs is dat dan verder geen probleem.
Daarnaast is de bus uitgerust met een printer/kopieër en een laptop. Uiteraard kunnen de andere benodigdheden voor het in kaart brengen van het ongeval niet ontbreken, waaronder:
– een schrijfplateau
– referentielint
– een meetlint (zowel een normaal meetlint, als een landmeter)
– afzetlint
– gewoon krijt
– klein gereedschap
– spuitkrijt
– sleutelgereedschap
– een tachograaf-tester
– een remtester
– een remvertragingsmeter
– een sporenkoffer
– diverse reconpaaltjes (MSR-paaltjes)
– de pop om het slachtoffer aan te geven (bijnaam ‘Annie’)
– een bezem
– een schep
– een garage krik om voertuigen op ‘plaats incident’ te kunnen verplaatsen
We zouden dus eigenlijk kunnen stellen dat voor de VOA-medewerkers de bus een gereedschapskist op wielen is; alle materialen vormen tezamen het gereedschap wat de analisten ter plekke nodig hebben om hun onderzoek goed uit te kunnen voeren.
De VOA bussen zijn dus verder als een ‘gewoon’ politievoertuig uitgevoerd; dus met (bijvoorbeeld) “stop politie” bordjes.
Terug naar inhoudsopgave
