USAR.NL is de Nederlandse bijstandseenheid die in staat is om tijdens rampen wereldwijd (maar dus ook in Nederland) hulp te verlenen. Dat kan betekenen dat zij bij aardbevingen (zoals in Haiti 2010)
worden ingezet, maar denk bijvoorbeeld ook eens aan een situatie zoals in Enschede na de vuurwerkramp: als zoiets zich nogmaals voor zou doen is het goed mogelijk dat USAR.NL ook binnen Nederland zal worden ingezet.

Om de hulp te verlenen beschikt de organisatie over een breed scala aan zware gereedschappen en overige materialen. USAR.NL is een “heavy rescue team” en is dus vaak in staat om mensen onder puin en ingestorte gebouwen te vinden en te bevrijden. In de praktijk zijn er in rampgebieden vaak teams uit verschillende landen actief. Doordat de uitrustingen verschillend zijn werken de teams nauw samen, dit omdat de uitrustingen zo optimaal mogelijk ingezet moeten worden.

w-DB_USAR_DSC_7397

De bemensing

De USAR teams worden samengesteld uit een breed scala van beroeps hulpverleners. Dat “beroeps” is noodzakelijk omdat de aard van het werk vereist
dat ze op korte termijn oproepbaar moeten zijn; en dan 10 dagen of meer weg kunnen zijn zonder dat hun werkgever daar een probleem van maakt. Bovendien is de oefenbelasting hoog.

Naast deze USAR teams heeft USAR.NL een landelijke commandant (0,1 fte), een plaatsvervangend landelijk commandant (0,5 fte) en een bureau (1,5 fte) die verschillende werkzaamheden uitvoeren.

Ieder teamlid brengt zijn eigen kennis en kunde uit zijn/haar vakgebied mee, maar wordt wel geacht om “alles wat op de weg komt” qua werkzaamheden aan te pakken. Zo kan het dus goed zijn dat een ambulanceverpleegkundige meehelpt met het stutten van een
gebouw wat op instorten staat, om maar een voorbeeld te noemen.

Inzetprocedure

Normaliter zal een land waar een ramp heeft plaatsgevonden een verzoek voor noodhulp indienen bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. Na beoordeling daarvan wordt besloten tot inzet en worden de teamleden gealarmeerd. Zij zullen zich naar het verzamelpunt begeven, waarna zij naar het rampterrein vervoerd zullen worden. Dat vervoer gebeurt dan bijvoorbeeld met een transportvliegtuig wat door de luchtmacht ter beschikking wordt gesteld.

Het benodigde materiaal staat permanent opgeslagen in een oplegger die gestald staat bij het LFR in Zoetermeer. Er hoeft alleen een trekker voor gezet te worden. Hiervoor is een piket regeling, wat in de praktijk betekent dat de vrachtwagen combinatie ongeveer 30 minuten na alarmering al op weg kan zijn.

De teamleden worden bij het opkomstpunt onderworpen aan een snelle medische keuring om te beoordelen of zij fit genoeg zijn om aan de inzet
deel te nemen. Na akkoord worden zij meestal in bussen naar het vliegveld gereden. Zij worden aangemoedigd om tijdens de reis zoveel mogelijk rust te nemen, waar mogelijk. Bij aankomst in het rampgebied is het namelijk niet ongebruikelijk dat zij in één ruk meerdere dagen achter elkaar door moeten werken. Vaak geldt namelijk: de kans om overlevenden te vinden en redden neemt per uur af. Daarom is het ook zaak om het base of operations (bivak) snel op te zetten.

De grootte van het team en de uitrusting is er op berekend dat zij twee complexe reddingsoperaties tegelijk kunnen uitvoeren.

usar-base

10 dagen zelfvoorzienend

Het land dat getroffen is door een ramp heeft vaak geen capaciteiten om USAR te ondersteunen. Het team is in dan ook in staat om 10 dagen onafgebroken door te werken. Met uitzondering van brandstof en transport zijn zij deze 10 dagen zelfvoorzienend.

Het team neemt een breed scala aan zwaar gereedschap mee; maar ook monteurs en reserve onderdelen om de gereedschappen en de uitrusting gedurende de hele inzet aan de praat te houden.

Retour inhoudsopgave